ONUN KOCAMAN GÖZLERİ VARDI

Onun kocaman gözleri vardı
Dışarıdan bakınca ' gel bir de bana sor ' diyen
Saçları vardı omuzlarına dökülen
Zarif,ince kırılgan ruhuna benzerdi.
Onun kocaman gözleri vardı.

Dünyayı omuzlarında taşıdığı için güçlüydü,
Yorgundu ama yeni bir gün doğacağını bilen,çiçek bahçesi gibi bir kalbi vardı.
Boyunun kısa olduğuna bakmayın belki sizden çok daha kolay görürdü
Sandıkta eskiyen,kimselerin bakmadığı,unutulan anıları.

Onun kocaman gözleri vardı
Bordo rujunu sürdüğünde bir güvercin olur uçardı
Ekvatorun görkemli ağaçlarına sarılır,afrikayı gezerdi,sonra avrupada dinlenir,pariste keman çalardı.
Yalnızlıkla arası iyiydi aslında ama zaman zaman annesini özlerdi.

Onun kocaman gözleri vardı
İçimi okuyormuş gibi baktığını bilirdim
Anlatacak umutlu hikayelerinin başrolünde olurdum
Bana neleri sevdiğimi sormazdı
Kalp kalbi bilirdi çünkü gerisi yontulmuş zaman artıklarıydı.