Yarım bıraktığım her şey için üzgünüm.

Hayat boyunca insanı geçmişle ilgili muhasebe yapmaya itecek, zaman zaman maziye bakıldığında "eğer..." ile başlayan pek çok cümle kurdurtabilecek tam olarak sonuca ulaşamamış, mutlu sonla bitememiş, belki de bir dolabın bir köşesinde paslanmaya terk edilmiş,naftalinlemeye bile gerek duyulmamış anılarım var. belki bir yerde hayat araya girmiştir, sorumluluklar ağır basmıştır, coğrafyalar ayrılmıştır.. nasıl ve hangi şartlar altında ortaya çıkmıştır bilinmez ama zaman zaman boğazda takılan bir ukteye dönüşebiliyor.
mumyalanmış aşklardır bunlar, hiçbir zaman çürümeyecek ve yok olmayacak aşklar. yıllar sonra bile olsa gördüğünüzde aynı aşkla devam etmek istersiniz kaldıgınız yerden... eger cesursanız bunu başarabilirsiniz de. çünkü o aşkın daha yaşanacak çok günü vardır, bunu bilirsiniz.
Şunu da biliyoruz ki hiçbir aşk yarım kalmayı haketmez.
Turgut Uyar da naif dizeleriyle demiş
"aşk bir suçlamadır
sonuna kadar yaşanmamışsa
bir bardak birada yeni bir deniz
ve yağmur
eski bir denizde
yeni bir ada yaşanmamışsa"

"özlerdi onu. ama bu özlem ilk yıllardaki şiddetini yitirmişti. alışmıştı, yokluğu acı vermiyordu artık. insan sevdiğini, sevmenin en yüksek noktasındayken yitirdiğinde çektiği acıyı yüceltiyor, salt sevebilmiş olmayı bile mutluluğa, sevince çeviriyordu sonradan. yarım kalmış aşklar o noktada, çürümeden, bozulmadan, mumyalanmış olarak sonsuza kadar korunmuş oluyordu. böyle bir aşkın anısı o aşkın kendisinden daha büyük ve kutsaldı hiç kuşkusuz."

İnci Aral